Jak czyścić piece i kominy z sadzy?

Wersja do druku Poleć znajomemu

Zapalenie się sadzy i nagaru (osadu z paliwa i oleju) jest częstą przyczyną pożarów w pomieszczeniach mieszkalnych i użytkowych. Sadza to pozostałości po niepełnym spaleniu mokrego drewna lub śmieci. Powodem  zapalenie się sadzy jest zlekceważenie obowiązku czyszczenia przewodów kominowych przez osoby odpowiedzialne tj. mieszkańców bądź zarządców budynku, dlatego tak restrykcyjnie wymaga się przeglądu i czyszczenie pieców i kominów.

Wskazówką, że doszło do zapalenia sadzy jest charakterystyczny szum, który powstaje przy gwałtownym spalaniu. Mogą też być  widoczne płomienie, iskry i gęsty czarny dym. Wysoka temperatura przy takim zapłonie często rozszczelnia komin. W konsekwencji ogień może przenieść się na poddasze czy pomieszczenia sąsiadujące z przewodem kominowym
Pęknięty komin może też być przyczyną zaczadzenia się mieszkańców. Po takim pożarze dalsze użytkowanie przewodu kominowego wymaga inspekcji mistrza kominiarskiego i on podejmuje decyzje o dalszej eksploatacji lub naprawie rozszczelnionego komina.
 
Niedrożny przewód kominowy to również strata energii cieplnej.

Najgorszym sposobem pozbycia się sadzy jest jej podpalenie np. płynami łatwopalnymi. Nawet niewielka ilość takiego płynu może doprowadzić do wybuchu sadzy, zniszczenia komina, jak i narażenia życia użytkowników.

Tradycyjnie czyści się przewody mechanicznie natomiast nowoczesna metoda to tzw. wypalacze sadzy, które wyręczają nas w tej żmudnej czynności. Ponadto czyszczenie mechaniczne nie sprawdza się  w osadach posiadających węgiel, bo tworzą one bardzo twardą powłokę i powodują korozję. Czyszczenie mechaniczne wymaga często rozebrania kotła, a więc konieczne jest jego ostudzenie. Wiąże się to z przerwą dostawy ciepła.

Wypalacze sadzy różnią się w zależności od paleniska.

Podstawowym wypalaczem sadzy jest wypalacz do kotłów domowych w postaci proszku. Zasada działania jest prosta, proszek generuje duża ilość utleniających gazów, zamienia się w mgiełkę i dociera do trudno dostepnych miejsc. Nastepnie wchodzi  w reakcję chemiczną powstawania tlenu przy katalizatorze i zamienia osady w mikroporowatą strukturę, która łatwo się wypala. Poprzez ruchy gazów osad staje się kruchy i łatwy do usunięcia.

Proszek ten umieszcza się w  palenisku w czasie pracy, (1 godzina przed i po) w tem. 350 stopni C.  Po ostygnięciu odkurza sie pozostałości.

Podobne działanie ma  tuba do wypalania sadzy. Wsadza się ją na godzinę do uprzednio rozgrzanego i pracującego kotła przy min. temperaturze 350 stopni C


Wypalacz do kotłów gazowych    jest polecany zwłaszca na posezonowe czyszcenie. Osady powstałe w takich piecach pochodzą głównie z zassysania lub niepełnego spalania. Ten utleniacz reaguje z osadami, niszcy strukturę i przyczepność. 

Czyszczenie opiera się na 4 krokach:

1.Usunąć luźne osady

2.Włączyć kocioł na 10 min.

3. Zwilżyć preaparatem (zakryc palnik przed spryskaniem)

4.Włączyć ponownie na 10 min.

Po ostygnieciu zbierz resztę pyłow 

Dozownik instalacyjny

 
Jak zapobiec odkładaniu się się sadzy?
 
Przewody kominowe i spalinowe należy regularnie czyścić. Częstotliwość regulują przepisy prawne
 
 
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane dotyczące terminów obowiązkowych przeglądów oraz bardziej szczegółowe Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dziennik Ustaw 2010 nr 109 poz. 719) dotyczące czyszczenia.

 Rozdział 7 – Instalacje i urządzenia techniczne
§ 34. 1. W obiektach lub ich częściach, w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych w okresach ich użytkowania:
  1)   od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych – co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej
  2)   od palenisk opalanych paliwem stałym niewymienionych w pkt 1 – co najmniej raz na 3 miesiące
  3)   od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym niewymienionych w pkt 1 – co najmniej raz na 6 miesięcy.
2. W obiektach lub ich częściach, o których mowa w ust. 1, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków użytkowych.
3. Czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, wykonują osoby posiadające kwalifikacje kominiarskie.
4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się przy usuwaniu zanieczyszczeń z przewodów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz obiektów budowlanych budownictwa zagrodowego i letniskowego. (….)
 
 
 

do góry

Certyfikaty, nagrody i wyróżnienia:

Newsletter